بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
گزارش مقاله: بررسی ریشه های تاریخی ناصبی گری
نویسنده:کوثری، احمد؛
پژوهش نامه نقد وهابیت؛ سراج منیر:زمستان 1393 - شماره 16 ISC (28 صفحه - از 89 تا 116)
چکیده: ناصبی یعنی کسی که با امام علی ع و فرزندانش عداوت دارد و به عنوان یک جریان در دعواهای صدر اسلام بین طرفداران امام علی(ع) و مخالفان وی به وجود آمد. نمود این جریان را در جنگ‌های جمل و صفین به خوبی می‌توان مشاهده کرد، اما تثبیت و رسمیت آن را باید مربوط به دوران حکومت امویان با خلافت معاویة بن ابوسفیان دانست، آنجایی که وی سب و لعن امیرمؤمنان ع را که عملی زشت و شرم‌آور بود، به وسیله دستوری دولتی، علنی و بر منابر باب کرد؛ و این آغاز راهی شد برای عزل و دور نگه داشتن اهل‌بیت علیهم السلام از مرجعیت علمی و دینی جامعه و تشکیل گروه‌های افراطی و تکفیری در بین مسلمانان. در مقاله حاضر به بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری و برخی پیامدهای آن پرداخته میشود..متن بعدی را در ادامه مطلب دنبال کنید
درباره این سایت